Nicola Abbagnano

Italijanski filozof (Salerno, 15. VII. 1901 - Milano, 9. IKS. 1990), predstavnik pozitivnog egzistencijalizma. Nakon završenih studija filozofije u Napulju, postao je profesor istorije filozofije na Univerzitetu u Torinu (1939–71). Abanjano u svojim delima razmatra probleme i pitanja filozofije egzistencijalizma i njenih centralnih pojmova, ljudskog postojanja, slobode i izbora kao najviših ljudskih vrednosti. Razvijajući i produbljujući ideje M. Hajdegera i K. Jaspersa, on gradi sopstvenu koncepciju filozofije kao stalnog traganja i problema položaja čoveka u svetu. Abbagnanovo interesovanje proteže se na niz interdisciplinarnih oblasti, pa u svojim delima razmatra pitanja filozofije nauke i religije, sukobljavajući se sa različitim tokovima savremene misli: pritom, posebno u posleratnom periodu, naginje anglo- Saksonski neopozitivizam i pragmatizam. Kod nas je Heda Festini bila posebno zainteresovana za njegovu filozofiju. Glavna dela: Uvod u egzistencijalizam (Introduzione all'esistenzialismo, 1942), Filozofija, Religija, Nauka (Filosofia, religione, scienza, 1947), Pozitivni egzistencijalizam (Esistenzialismo positivo, 1948), Istorija filosofije15 filosofije (Sl. Filozofski rečnik (Dizionario di filosofia, 1960), Životna mudrost (La saggezza della vita, 1985).

Citiranje: Abanjano, Nikola. Hrvatska enciklopedija, internetsko izdanje. Leksikografski zavod Miroslav Krleža, 2021. Pristupljeno 19.11.2023.