Dundo Maroje / Skup / Novela od Stanca

Držić je u svojim delima stvaralački i originalno posezao za oprobanim klasičnim i modernim obrascima: plautovske komedije naseljavao je živim, prepoznatljivim i psihološki, jezički, etnički i društveno određenim likovima i situacijama, neposredno aktuelizujući lokalne prilike. Velika iskustva stečena u životu i iz knjiga, kod kuće i u svetu, preneo je na naše tlo, sa izuzetnim nadahnućem dao im odlike naše sredine i prilagodio ih potrebama svoje publike.

Iako se Držić okušao u raznim dramskim žanrovima, pamtimo ga prvenstveno kao komičara. Iza njega je ostalo jedanaest tekstova: tri pastirske drame (Tirena, Priča o tome kako je boginja Venera uhvaćena u ljubav lepog Adona, stavljena u komediju, Grižula/Plakir/), šest eruditskih komedija (Dundo Maroje, Džuho Kerpeta, Skup, Tripče de Utolče/Mande/, Arkulin, Pjerin), jedna komedija (Novela od Stanca) i jedna tragedija (Hekuba), inače adaptacija tragedije Ekuba, pevajući Euripidova dela. Komedija Pomet – izvedena 1548. godine – izgubljena je, a deo njenog sadržaja sačuvao je u prolozima i u samom tekstu Dunda Maroja.