Vječni muž
„Večni muž“ je roman Fjodora M. Dostojevskog, prvi put objavljen 1869. godine. Jedno je od njegovih manjih, ali značajnih dela, u kojem Dostojevski istražuje složene ljudske emocije, poput ljubomore, sumnje, straha i strasti.
Roman se fokusira na likove Viktora Pavloviča, dvostrukog protagoniste, i njegovog „večnog“ rivala Dmitrija Karamazova (ne treba ga mešati sa Dostojevskijevim čuvenim Karamazovima), a priča se vrti oko njihovih međusobnih odnosa, njihove ljubavi prema istoj ženi i psihološke dubine njihovih likova. Viktor Pavlovič je srednjovečni, pomalo nespretan, ljubomoran muž i bivši ljubavnik, koji je duboko povređen i opsednut ljubomorom prema svojoj ženi Jeleni, koja ga je, u Pavlovičevim očima, prevarila i ostavila zbog Dmitrija. On pokušava da se nosi sa svojom nesrećom, ali njegova opsesija izaziva duboke unutrašnje sukobe koji postepeno uništavaju njegov duševni mir. Kroz roman, Dostojevski istražuje teme ljubavi, straha, patrijarhalne tuge i sumnje, postavljajući složene moralne dileme. Viktor Pavlovič je prikazan kao „večni muž“ jer izgleda nesposoban da preboli prošlost, dok je njegov rival Dmitrij živahan i impulsivan lik koji se ne zadržava na prošlosti. Nakon što Pavlovići odluče da se oproste i obnove vezu sa njom, Pavlović odustaje od borbe.
Jedan primerak je u ponudi
