Na Drini ćuprija
Roman Iva Andrića, objavljen 1945. godine, remek-delo je svetske književnosti i dobitnik Nobelove nagrade 1961. godine. Smeštena u Višegradu, priča prati istoriju mosta preko reke Drine od 16. do 20. veka, koji je izgradio Mehmed-paša Sokolović.
Drinski most nije samo arhitektonsko čudo, već i simbol veza između kultura, religija i epoha, kao i svedok sukoba i patnje. Roman hronološki prikazuje živote ljudi oko mosta – Bošnjaka, Srba, Turaka, Jevreja – kroz vekove Osmanskog carstva, austrougarske vladavine i Prvog svetskog rata. Andrić majstorski prepliće sudbine pojedinaca, poput devojke Fate, koja se baca sa mosta, ili seljaka koji se bore sa poplavama i ratovima. Most predstavlja metaforu za trajnost usred prolaznosti ljudskih života, odražavajući složene odnose između Istoka i Zapada.
Kroz bogate opise i narativni stil koji kombinuje epsku širinu sa intimnim trenucima, Andrić istražuje teme sudbine, identiteta, moći i prolaznosti. Roman se bavi univerzalnim pitanjima ljudskog postojanja, ali i specifičnostima balkanske istorije, pokazujući kako most povezuje, ali i razdvaja zajednice. Završava se tragično, delimičnim urušavanjem mosta 1914. godine, simbolizujući kraj jedne epohe. Delo je hvaljeno zbog svoje filozofske dubine i književne lepote, ostavljajući trajan utisak na čitaoce.
Jedan primerak je u ponudi
