Alphonse Daudet

Francuski pripovjedač, romanopisac i dramatičar (Nîmes, 13. V. 1840 – Pariz, 15. XII. 1897). Kao realist Daudet bilježi prizore iz zbilje »uživo«, metodom bliskom slikanju »po prirodi«. U društvenim se romanima zanima za različite oblike suvremenoga života: Fromont mlađi i Risler stariji (Fromont jeune et Risler aîné, 1874), Nabob (Le Nabab, 1878), Kraljevi u progonstvu (Les Rois en exil, 1879), Numa Roumestan (1881). Družio se s G. Flaubertom i É. Zolom; međutim po slikovitosti stila, sentimentalnosti i didaktičnosti, Daudet se razlikuje od naturalističke škole, bliži je pjesnicima svakodnevice i povremeno artizmu braće Goncourt. Ljubav prema provansalskomu zavičaju nadahnjuje njegovu ranu i najpoznatiju zbirku pripovjedaka Pisma iz mojeg mlina (Les Lettres de mon moulin, 1866) i romane, zapravo herojsko-komičku trilogiju, o Tartarinu Taraskoncu (Tartarin de Tarascon, 1872). Oni su ispunjeni južnjačkom vedrinom, pučkim temperamentom i humorom. Zbog tematizacije nesretna djetinjstva (Mališan – Le Petit Chose, 1868; Jack, 1876) i sklonosti prema patetici, Daudet je često svrstavan u kategoriju pisaca za mladež. Napisao je i 17 kazališnih komada od kojih je najpoznatiji Arležanka – Arlésienne, 1872 (koju je uglazbio G. Bizet).

Citiranje: Daudet, Alphonse. Hrvatska enciklopedija, mrežno izdanje. Leksikografski zavod Miroslav Krleža, 2021. Pristupljeno 19. 11. 2023.