Theodor Adorno

Teodor V. Adorno (1903–1969) bio je nemački filozof, sociolog, teoretičar muzike i jedan od ključnih članova Frankfurtske škole. Njegov rad karakteriše kritički pristup savremenom društvu, kulturi i ideologiji, zasnovan na marksističkoj i hegelijanskoj tradiciji.

Adorno je zajedno sa Maksom Horkhajmerom razvio koncept „kritičke teorije“ i bio koautor važnog dela Dijalektika prosvetiteljstva (1947), u kojem istražuju kako se prosvetiteljska misao degenerisala u totalitarizam. Bio je snažno angažovan u kritici masovne kulture, kapitalizma i racionalizacije, tvrdeći da kulturna industrija proizvodi pasivne i konformističke mase.

Njegova najznačajnija dela su:

• Minima Moralia (1951)
• Negativna dijalektika (1966)
• Estetska teorija (nedovršena, objavljena posthumno 1970.)
• Dijalektika prosvetiteljstva (sa Horkhajmerom)

Adorno je takođe bio značajan muzički analitičar i pisao je o Betovenu, Vagneru i Šenbergu. Predavao je u Nemačkoj i SAD, ostavivši dubok trag u humanističkim i društvenim naukama.