Maksim Gorki

Maksim Gorki (pravo ime Aleksej Maksimovič Peškov) rođen je 28. marta 1868. godine u Nižnjem Novgorodu, a preminuo je 18. juna 1936. godine u Moskvi. Bio je ruski pisac, revolucionar i politički aktivista. Njegovo ime postalo je sinonim za socrealizam i književnost posvećenu radničkoj klasi.

Odrastao je u teškim uslovima, a nakon smrti roditelja bio je primoran da radi razne poslove. Snažna društvena osetljivost oblikovala je njegovo stvaralaštvo, a iskustva iz mladosti je pretočio u književna dela. Postao je jedan od ključnih ruskih pisaca tranzicije iz 19. u 20. vek i značajan ideolog socijalističkog realizma.

Njegova najznačajnija dela uključuju:

• Autobiografska trilogija: Detinjstvo (1913), U svetu (1916), Moji univerziteti (1923)

• Roman Mati (1906) – ključni roman socrealizma

• Kratke priče i zbirke: Po Rusiji (1923), Bajke o Italiji (1911), Ruske bajke

• Drama Na dnu (1902) – jedno od njegovih najpoznatijih pozorišnih dela

Gorki je bio aktivan u političkom životu, učestvovao je u revoluciji 1905. godine, živeo u egzilu i vratio se u SSSR 1932. godine, gde je postao simbol sovjetske književnosti.