Osman
Vrhunac Gundulićevog stvaralaštva je viteški ep Osman, opevan u 20 pjevanja, od kojih 14. i 15. pjevanje nema ni u jednom od brojnih rukopisa.
Razlozi za odsustvo centralnih napeva različito se tumače. Menjajući donekle istoriografsku istinu, Gundulić u Osmanu peva o poljsko-turskom sukobu kod Hoćija 1621. godine i pogibiji mladog sultana Osmana u Carigradu od pobunjenih janjičara 1622. On je ovu bogatu savremenu istorijsku građu uobličio u ep u kome se pričaju priče o više tema, sa mnogo i razvedenih izmišljenih linija. Za razliku od prethodnog hrvatskog istorijskog epa, kao i italijanskog, prvenstveno Tasova, koji je po mnogo čemu bio Gundulićev poetski uzor, ep se bavi aktuelnom istorijskom temom, i to na moderan način, pa odražava i savremene političke doktrine. o istoriji kao političkoj činjenici.
Jedan primerak je u ponudi
