Emile Ajar

Pseudonim francuskog književnika poznatog i pod imenom Romain Gari, dok mu je pravo ime bilo Romain Kacew (Vilnius, 8. V. 1914 – Pariz, 2. XII. 1980). Sin ruske Židovke koja je bila glumica u francuskom kazalištu u Moskvi. U Francuskoj se s roditeljima nastanio 1928. Sudionik francuskog Pokreta otpora od 1940. Od 1945. u francuskoj diplomaciji. Razrađuje ambicioznu doktrinu »modernoga pikarskog romana« (Za Sganarellea – Pour Sganarelle, 1965). U romanima, novelama i velikim sagama prosvjeduje protiv rasizma i istrebljenja naroda. God. 1956. dobio Nagradu Goncourt za roman Nebesko korijenje (Les Racines du ciel). Izmišlja svojega dvojnika, pisca osobita stila, različita od onoga po kojem je već bio poznat, kojemu nadijeva ime Émile Ajar. Pod tim je identitetom drugi put dobio Nagradu Goncourt za roman Život pred sobom (La Vie devant soi, 1975). Zamjenu identiteta razotkrio je tek u oporuci Život i smrt Émilea Ajara (Vie et mort d’Émile Ajar, 1981). Ostala djela: Europski odgoj (L’Éducation européenne, 1945), Bijeli pas (Chien blanc, 1970), Pseudo (1976), Svjetlost žene (Claire de femme, 1977), Tjeskoba kralja Salamuna (L’Angoisse du roi Salomon, 1979), Papirnati zmajevi (Les Cerfs-Volants, 1980) i dr.