Elio Vittorini

Elio Vittorini (Sirakuza, 23. srpnja 1908. – Milano, 12. veljače 1966.), talijanski pisac

Bio je samouk, a postupno prevladava provincijske okvire fašističke Italije i u uzorima suvremenih stranih književnika nalazi prespektive za novu prozu, kojoj je namijenio socijalnu i etičku funkciju. Uzdizao je ideale pravde, slobode i humanosti. Stvorio je osebujan izraz, lirski i ekspresivan, simboličan i alegorijski. Nakon rata uređivao je revije "Il Politecnico" i "Il Menabo".

Odabrana djela prevedena na hrvatski:

Crveni karanfil (Il garofano rosso, 1933-1934) Razgovor na Siciliji (Conversazione in Sicilia, 1941) Ljudi i neljudi (Uomini e no, 1945) Simplon namiguje Frejusu (Il Sempione strizza l'occhio al Frejus, 1947) Mesinske žene (Le donne di Messina, 1949) Otvoreni dnevnik (Diario in pubblico, 1957) Gradovi svijeta (Le città del mondo, 1969)