Svetozar Pribićević u opoziciji (1928-1936)
Jedno od suštinskih obeležja Pribićevićeve politike je kontinuirani proces transformacije i unapređenja stavova i koncepata. Pratio je dešavanja oko sebe, u zemlji i inostranstvu, i često direktno reagovao na njih iznoseći svoje stavove o njima...
Knjiga Ljube Bobana detaljno analizira političko delovanje Svetozara Pribićevića nakon ubistva Stjepana Radića i uvođenja Šestosiječanske diktature. Monografija je zasnovana na bogatoj arhivskoj građi i pruža uvid u transformaciju Pribićevićeve političke misli sa centralističkih pozicija na zalaganje za federalizam i demokratiju.
Boban pokazuje kako je Pribićević, lider Samostalne demokratske stranke, postao jedan od najglasnijih kritičara kraljevskog režima, posebno nakon donošenja Oktroiranog ustava i gušenja političkih sloboda. Knjiga detaljno obrađuje ključne događaje tog perioda, uključujući Zagrebačke punkture, Marsejski atentat, izbore 5. maja i Pribićevićevo spoljnopolitičko delovanje.
Poseban akcenat stavljen je na Pribićevićevu emigraciju, tokom koje je nastavio političku borbu protiv diktature iz egzila u Parizu i Pragu, pišući dela poput „Kraljeve diktature“ i „Pisma Srbima“, u kojima se zalagao za ravnopravnost naroda i federativno uređenje Jugoslavije. Knjiga se završava prikazom njegovih poslednjih dana i smrti 1936. godine u Pragu.
"Dosada je više pisano o djelovanju i shvaćanjima Svetozara Pribićevića do proglašenja apsolutističkog režima kralja Aleksandra, nego nakon toga. O tome periodu, nakon 1929, najviše je pisao sam Pribićević u svojoj knjizi Diktatura kralja Aleksandra. Iz te knjige dosta jasno se mogu vidjeti njegove programatske pozicije u tom razdoblju. No, i dalje ostaje potreba da se to razdoblje Pribićevićeva života temeljitije proučava. U historiografskim radovima već je u tom smislu nešto i učinjeno, iako pretežno usputno. I ovaj rad zamišljen je kao doprinos cjelotijem upoznavanju Pribićevićeve politike nakon proglašenja apsolutističkog režima. Pribićevićeva razmišljanja i opredjeljivanja potrebno je promatrati u četiri relacije: u odnosu prema režimu, njegovim institucijama i nosiocima, u odnosu prema opozicionim strankama izvan Hrvatske, u prvom redu prema opoziciji iz Srbije, u odnosu prema Hrvatskoj seljačkoj stranci (što uključuje i odnose u Seljačko-demokratskoj koaliciji), kao i drugim opozicionim grupama u Hrvatskoj, i najzad, u odnosu na situaciju u njegovoj Samostalnoj demokratskoj stranci. U kompoziciji i sadržaju rada postupio sam tako što sam na odgovarajući način, prema potrebama i mogućnostima obrade, sve te relacije dodirnuo ili šire izložio."
Dva primjerka su u ponudi
