Mozaici Rima – od trećeg do četrnaestog veka
Mozaici izvedeni u Rimu u razdoblju od III veka do renesanse spadaju u remekdela pozne klasike i srednjovekovne umetnosti.
Neke od tih mozaika, kao što je čuvena Navicella Giottova, stvorili su umetnici koji su se s uspehom izrazili i u drugim medijumima, ali većinu, među kojima i one najlepše, izradili su umetnici čija su imena nepoznata.
Utvrđivanje autorstva i originalnog stila još više je otežano time što su mozaici Često morali da se restauriraju ili zamenjuju zbog oštećenja ili rekonstruisanja zgrade u kojoj su se nalazili. Ispitivanje njihove autentičnosti i nezavisnosti od uticaja vizantijske tradicije je predmet ove knjige. Pošto odgovori na ova pitanja moraju u velikoj meri da obuhvate njihov stil i tehniku, autor najpre opisuje kako sa rađeni i od kojih materijala; kojim metodama su se služili restauratori i u kojoj meri su sačuvali ili izmenili originalnu zamisao autora. Zatim detaljao opisuje pojedine mozaike prikazujući razvoj stila i ikonografije. Analize i zaključci koje autor izvodi su interesantni i vrlo značajni. On prikazuje ne samo kako se stara rimska tradicija realističnog portreta održala sve do IX veka, već i kako su rimski mozaici sačuvali u sebi zapadnu tradiciju koja nije bila provincijski izdanak vizantijske umetnosti kao što se ranije pretpostavljalo.
Walter Oakeshott, istaknuti istoričar umetnosti, poznat je po delima: Klasične inspiracije u srednjovekovnoj umetnosti i Iluminatori Vinčestenske biblije.
Jedan primjerak je u ponudi
- Nedostaje omot
- Tragovi patine