Povijest filozofije I-II
Vindelbandova Istorija filozofije je jedna od najvažnijih knjiga o istoriji filozofije, koja pokriva razvoj filozofske misli od antičke Grčke do kraja 19. veka. Sa dodatkom Filozofije u 20. veku Hajnca Hajmsoeta, 2. neizmenjeno izdanje.
Vindelbandov pristup istoriji filozofije je inovativan jer, umesto hronološkog prikaza događaja i biografija filozofa, on istražuje ključne filozofske probleme i koncepte, a zatim prati kako su se oni razvijali kroz istoriju. Vindelband vidi istoriju filozofije kao niz problema, ideja i pitanja koji su se ponavljali i raspravljali unutar filozofske tradicije, čineći neprekinuti lanac filozofske refleksije.
Prvi deo: Antička i srednjovekovna filozofija U prvom delu, Vindelband istražuje početke filozofske misli u staroj Grčkoj, pokrivajući prethrišćanske mislioce kao što su Tales, Heraklit i Pitagora, koji su postavili temelje grčkoj filozofiji. Razvija se koncept kosmosa, poretka prirode i racionalnog shvatanja sveta. Zatim prati nastanak i razvoj ključnih filozofskih škola antičke Grčke, uključujući sofiste, sokratsku etiku i dela Platona i Aristotela, kojima posvećuje posebnu pažnju.
Platonova teorija ideja i Aristotelova filozofija postaju temeljni stubovi antičke misli, nudeći različite teorije o metafizici, epistemologiji i etici. Helenistički period obuhvata škole poput stoicizma, epikurejstva i skeptične filozofije, koje su se bavile pitanjima ljudske sreće i odnosa prema svetu. Vindelband takođe pokriva srednjovekovnu filozofiju, naglašavajući uticaj hrišćanske misli na filozofiju. Srednjovekovna filozofija se fokusira na sintezu grčke filozofije sa hrišćanskom teologijom, gde su važni mislioci kao što su Avgustin, Anselm i Akvinski. Ključne teme ovde su postojanje Boga, priroda zla i odnos između vere i razuma.
Drugi deo: Moderna i moderna filozofija Drugi deo knjige bavi se razvojem moderne filozofije, koja počinje renesansom i nastavlja se racionalizmom i empirizmom. Glavni mislioci ovde su Dekart, Spinoza, Lajbnic, Lok, Berkli i Hjum, koji istražuju epistemološke probleme i granice ljudskog razumevanja.
Dekart se smatra ocem modernog racionalizma, postavljajući temelje modernoj filozofiji kroz sumnju i koncept "Cogito, ergo sum" (mislim, dakle jesam). Empiristi kao što su Lok i Hjum osporavaju racionalizam tvrdeći da je znanje zasnovano na iskustvu, što dovodi do pitanja o prirodi percepcije i stvarnosti.
Vindelband nastavlja da raspravlja o nemačkoj klasičnoj filozofiji sa naglaskom na Kantu, čija je Kritika čistog razuma revolucionirala filozofiju tvrdeći da su kategorije razuma osnova znanja. Kantovo delo utire put kasnijim misliocima, kao što su Fihte, Šeling i Hegel, koji istražuju dijalektiku, apsolutni idealizam i prirodu slobode i subjektivnosti.
Vindelbandov pristup istoriji filozofije razlikuje se od tradicionalnih istorijskih istraživanja jer se fokusira na „problematičnu” istoriju filozofije, gde se filozofija posmatra kao disciplina koja se razvija kao odgovor na fundamentalna pitanja i izazove. On veruje da se istorija filozofije može bolje razumeti kroz pitanja i koncepte koje je istraživala, nego kroz hronologiju ili biografije pojedinih filozofa.
Vindelbandova Istorija filozofije je izuzetno značajno delo zbog svog sveobuhvatnog pristupa i jasnoće u prikazivanju razvoja filozofskih ideja. Rad je i danas aktuelan jer nudi dubinski uvid u ključne filozofske probleme i pokazuje kako su se oni razvijali kroz istoriju, naglašavajući veze između filozofskih tradicija različitih perioda.
The book consists of two volumes.
Jedan višetomni primjerak je u ponudi.
