Ivan Ivanović

Književnik Ivan Ivanović(1936), iako desetljećima živi u Beogradu, rodom je iz Dobriča, iz sela Žitni Potok, gdje je proveo djetinjstvo i dio mladosti. Školovao se u Prokuplju i Beogradu, radio kao profesor književnosti u Leskovcu i Kuršumliji, a onda zbog kritike sistema otpušten s posla, s obrazloženjem da je moralno i politički nepodoban da odgaja omladinu. Od tada se bavi pisanjem prije svega, te je iz njegovog pera izašlo pedesetak djela, od kojih je 35 objavljeno. U svom književnom opusu ima poduži niz kako romana, tako i novela, drama, političkih spisa, pa i jednu zbirku poezije. Arizani, Jugovac, Crveni kralj, Kozje uši, Ukleti Srbijanac, Živi pesak – živo blato, Portret umetnika u starosti su samo neki od njih.

Digavši glas protiv sistema, kroz mnoga svoja djela i to kad je rijetko tko smio i htio, dotakao je suštinu propasti komunizma, a s njim i naroda, što mu je osiguralo titulu doživotnog disidenta. Proganjan, osudjivan, otpuštan s posla, već poslije prvog romana “Crveni kralj”, na svojoj koži je osjetio posljedice borbe protiv režima. Tek devedesetih godina dobija priznanje za svoj književni rad.