Mileva Einstein, teorija tuge
Slavenka Drakulić je u romanu „Mileva Ajnštajn, teorija tuge” oživela genija i njegovu porodicu. Opipljiva, stvarna, puna života, ali i depresije, melanholije i ljubavi, Mileva je izašla pred čitaoca...
Kada je, u osvit Prvog svetskog rata, sa sinovima tek stigla u Berlin, gde se upravo zaposlio njen suprug, najpoznatiji naučnik dvadesetog veka Albert Ajnštajn, dobila je pismo sa terminima njihovog zajedničkog života, već narušeni život Mileve Ajnštajn bio je potpuno okrenut naglavačke. Ostaje sama, sa dva sina, sa ogromnim teretom tuge koji nosi u sebi, sa svim padovima i lomovima koje je imala u životu i koje tek treba da doživi.
Ličnost koja je bila predodređena za najveća naučna dostignuća, genijalni matematičar, prva žena na Politehničkom fakultetu Univerziteta u Cirihu, uvek druga i drugačija, Mileva Ajnštajn rođena Marić, iz bogate vojvođanske porodice, gotovo je paradigmatična u sebi. sudbina kada razmišljamo o položaju žene.
Njena teorija tuge je teška kao i svaka teorija relativnosti, ali i mnogo češća od nje. Prtljag tuge koji je nosila od najranije mladosti do smrti, u kojoj su se bolni trenuci vremenom samo dodavali, od dečjeg šepanja i ruganja, preko ljubavi i propalog braka sa Albertom, do smrti deteta, bolesne sestre. , nezavršen fakultet, loše materijalno stanje i teška bolest najmlađeg sina, teret je koji svaki čitalac može da razume.
Jedan primerak je u ponudi
