Ponoćni glagoli
Jezička mašina Marka Pogačara nastavlja da se zagreva punom parom, o čemu lepo svedoči nova zbirka Ponočni glagoli.
Pesnik usisava šareni jezički materijal i vraća ga obogaćenog poput uranijuma, prerađenu u složenu ritmičku poeziju skokovite asocijativnosti koja uvek otvara nove mogućnosti, refleksivne i fleksibilne refleksivnosti i slikovitosti koja kida okove očekivanog.
Možda su ovoga puta fonetske dimenzije jezika – autorove primarne i stalne teme – još jače izražene – aliteracija je pojačana, posebno češće čujemo šuštanje palata i atmosfera, vetra i severa. Kolekcija vrvi od flore i faune, napreduje i puzi i šušti – a ima mnogo glagola uopšte – puzi i uzdiže se visoko. U većoj meri nego ranije, neki antički likovi, antički i biblijski, prirodno Rembo i svi eksplozivni potencijali pisanja nastanili su se u stihovima, jer je to poezija, kratka zavera prikaza-jezika.
Kruno Lokotar
Dva primjerka su u ponudi
