Čovjek sa zlatnom rukom

Da napiše Čovjeka sa zlatnom rukom, da rekreira taj izolirani i odbojni svijet čikaškog predgrađa, da nađe termine i svlada žargon, autor je morao izvršiti veliki broj pripremnih studija.

Centralno lice, čiju sudbinu pratimo od početka do konca romana, upoznavajući usput i sudbine njegovih prijatelja i znanaca -to je Frankie Mašina, s pravim imenom Francis Majcinek. On je po zanimanju djelitelj karata - čovjek sa zlatnom rukom... Franciev je najbliži prijatelj"Vrabac", koji se bavi krađom pasa, a to zanimanje krije pod bezazlenim nazivom "pronalazač izgubljenih pasa". Autor slakoćom barata žargonom kartaša, njihovim uzrečicama i šalama, kao št s lakoćom razmatra o psima i prati Vrapca na njegovim krađama i pretvaranju pasa iz jedne rase u drugu...

Da postigne istinitost i cjeloitost čitave atmosfere, čitavog tog svijeta, autor pušta lica da govoresvojim jezikom, a to je šatrovački jezik, pun sočnih, duhovitih izraza, koji je inače poznat pod imenom slang. Taj jezik čikaškoga podzemlja predstavljao je specifičan problem za prevodioce, koji su se morali poslužiti našim, hrvatskim slangom, da bi uspješno prenijeli u naš jezik stilističke osobitosti Algrenova djela. Zbog toga su svome prijevodu na kraju dodali kraći rječnik šatrovačkih i nekonvencionalnih izraza, koji se javljaju u romanu.