Partizanske tužne bajke
„Partizanske tužne pripovetke” je zbirka priča Branka Ćopića, objavljena 1949. godine, koja na poseban način opisuje stradanje, junaštvo i emotivne trenutke iz vremena NOB tokom Drugog svetskog rata.
Iako naziv zbirke sadrži reč „bajke“, priče su daleko od klasičnih bajki; snažne su, dirljive i tragične, ali često prožete Ćopićevim prepoznatljivim humorom i toplinom.
Karakteristike zbirke su partizanska svakodnevica, stradanje ljudi i prirode, ali i lepota ljudskog duha i hrabrost. Ton zrači mješavinom tuge i poetske ljepote, uz povremene humoristične momente koji odražavaju Ćopićevu vjeru u dobrotu ljudi. Autor se služi jednostavnim, emotivnim i slikovitim jezikom, sa elementima folklorne i lirske proze.
Glavne priče iz zbirke: „Priča o Mari“: Potresna priča o devojčici Mari, simbolu nevinih žrtava rata. Mari je ubijena u nemačkom napadu, ali je ostala upamćena kao devojka puna života i radosti. „Prodori“: Govori o teškim izazovima kroz koje su prolazili partizani tokom borbi i povlačenja. „Lepa plava gospodo“: Priča sa elementima ironije, u kojoj se Ćopić osvrće na okupatorsku propagandu i moralnu slabost neprijatelja. „Most“: Simbolika mosta kao spajanja ljudi i snaga koje ga ruše i obnavljaju.
Iako su priče ispunjene tugom, Ćopić ne gubi veru u ljudsku dobrotu, ljubav i nadu. Svaka priča nosi snažnu humanističku poruku o smislu borbe za pravdu i slobodu.
Ova zbirka je jedno od najličnijih Ćopićevih radova, jer je zasnovana na njegovim iskustvima iz partizanskih dana, a i danas ostaje snažan podsjetnik na strahote i plemenitost koje rat može donijeti.
Nema primeraka u ponudi
Poslednji primerak je nedavno prodat.
