Tajanstveni čovek

Platonov je rođen u oblasti Voronjež u Rusiji. Veoma rano je počeo da radi, već nakon osnovne škole, između ostalog kao kancelarijski službenik, fizički radnik, pomoćnik bravara i livac. Po izbijanju Oktobarske revolucije 1917. upisuje studije elektrotehnike, aktivira se u novinarstvu, intenzivno piše i objavljuje poeziju, kratku prozu, kao i eseje i članke na najrazličitije teme. Poslije kratkog oduševljenja komunističkom partijom, brzo se iz nje ispisuje, a s pojavom staljinizma njegovo stvaralaštvo proglašeno je za anarhističko i antikomunističko.

Počev od druge polovine dvadesetih godina Platonovu postaje najprije sve teže, a na kraju potpuno onemogućeno da objavljuje, a deceniju kasnije hapse njegovog petnaestogodišnjeg sina pod optužbom da je „terorist" i „špijun" i odvode ga u radni logor, gdje dobija tuberkulozu. Na intervenciju Šolohova, sin je poslije nekog vremena pušten iz zatvora, ali njegujući ga Platonov i sam dobija tuberkulozu od koje kasnije i umire.

Djelo ovog pisca još uvijek je nedovoljno istraženo područje, jer je u cjelini štampano tek prije tridesetak godina. Specifična Platonovljeva antiutopija u velikoj mjeri obojena je kršćanskim simbolizmom, kao i uticajima Berđajeva i Dostojevskog, a među značajnije knjige spadaju romani Džan, More mladosti, Iskop i Čevengur, nedovršeni roman Sretna Moskva, kao i novela Tajanstveni čovjek.