Kur’an Časni

Prema muslimanskom verovanju, 610-632. Muhamed, Božiji poslanik, preneo je Božiju poruku, a Muhamed kaže da mu je Božje reči preneo anđeo (jevrejski: malah) Džibril (Gabrijel, koga hrišćani smatraju arhanđelom, Sraoš za mazdaiste). Muhamed je podsticao pisanje Kur'ana, koji je podeljen na 114 sura (poglavlja). Arapski jezik kojim je pisan Kur'an postao je standard, pa se u tom pogledu arapski jezik ne menja od sv. VII.

Smatrajući klasični arapski jezikom Božijim, muslimani veruju da je Kur'an neprevodiv, ali da je moguće prevesti njegovo značenje. U Hrvatskoj je već 1969. objavljen takav prevod Džemaludina Čauševića iz 1937. Sada se uglavnom koristi prevod Besima Korkuta iz 1976. godine.

Kur'an je zasnovan na jevrejskom i hrišćanskom Otkrovenju, obožava i Musu (Moše/Mojsija) i Isu (Isusa) koji je rođen od device kao Božiji proroci, ali odbacuje ideju o Trojstvu i zabranjuje Bogu da " pripisati drugima“.

Kur'an uči u šta treba vjerovati (iman), šta su islamske dužnosti (ibadat) i kako se ljudima treba upravljati (ahlak). U njemu Muhamed kaže: „Poslat sam da usavršim plemenite osobine ljudi“. "Kur'an" na hrvatskom je stran, međunarodni arabizam: "kur'an" na arapskom je infinitiv koji se prevodi glagolskom imenicom "čitanje" ili "sakupljanje" (up. da na slovenačkom "brati" znači "da pročitajte").

Odlučujući se za prevod M. Panže i DŽ. Čaušević, izdavač je ocenio da, pored postojećeg prevoda Besima Korkuta, ima i svoju izuzetnu vrednost, posebno zbog stila prevoda, i odlomka iz predgovora izdanju iz 1937. godine. Izdavač je, kako bi ovaj odličan prevod bio još prefinjeniji, zamolio orijentalistu prof. Omeru Mušiću i književniku Aliji Nametoku da rediguju prijevod, uzimajući u obzir rezultate novijih naučnih tumačenja Kur'ana, što su uspješno i uradili.