Staze, lica, predeli
„Staze, lica, predeli“ je zbirka eseja i spisa Ive Andrića, prvi put objavljena 1963. godine. Ovo delo se razlikuje od Andrićeve beletristike jer se bavi filozofskim, introspektivnim i autobiografskim razmatranjima.
Kroz fragmentarne eseje Andrić promišlja život, ljudsku sudbinu, umetnost, prolaznost i svoj lični doživljaj.
Sadržaji i teme:
Staze: One simbolizuju životne puteve, sudbine i traganja. Andrić razmišlja o ljudskom kretanju kroz vreme i prostor, s obzirom na to kako nas prošlost oblikuje i vodi ka budućnosti. Motiv putovanja je prisutan, kako u doslovnom tako i u simboličkom smislu, kao metafora za istraživanje sveta i sopstvenog identiteta.
Lica: U centru ovog dela su portreti ljudi koje je Andrić upoznao ili koji su na njega ostavili utisak. On piše o njihovim karakteristikama, životnim sudbinama i značaju ovih susreta, istražujući međuljudske odnose i međusobno razumevanje.
Predeli: Andrić evocira pejzaže i mesta koja su bila važna u njegovom životu, sa posebnim naglaskom na Bosnu. Prirodni i kulturni pejzaži imaju simboličko značenje, odražavajući unutrašnje stanje naratora i kontekst istorijskih događaja.
"Staze, lica, predeli" jedno je od najtananijih i najintimnijih dela Ive Andrića, koje pruža uvid u njegova razmišljanja i filozofske poglede. Ova zbirka prikazuje Andrića ne samo kao pripovedača, već i kao dubokog mislioca, koji sa nežnošću i razumevanjem posmatra svet.
Jedan primerak je u ponudi
