August Šenoa
August Šenoa (14. novembar 1838 — 13. decembar 1881) bio je jedan od najznačajnijih hrvatskih pisaca 19. veka i začetnik moderne hrvatske književnosti. Rođen je u Zagrebu, školovao se u Pragu, a po povratku u domovinu radio je kao novinar, urednik, gradski beležnik. Njegovo stvaralaštvo imalo je veliki uticaj na tadašnji kulturni život Hrvatske.
Šenoa je najpoznatiji po istorijskim romanima koji kombinuju romantične, realističke i nacionalne elemente, kao što su Zlatarevo zlato (1871), Čuvaj se Senjske ruke, Čećajka buna (Seljačka buna) i Diogen. U ovim delima uspešno je rekonstruisao hrvatsku istoriju i istovremeno promovisao domoljublje, moralne vrednosti i društvenu odgovornost.
Pisao je i pripovetke, pesme, prikaze i feljtone, uređivao časopis Vijenac, kroz koji je oblikovao književne i kulturne tokove. Posebno je značajan njegov lingvistički doprinos – zalagao se za standardizaciju hrvatskog jezika i njegovo obogaćivanje književnim izrazom.
Umro je mlad, u 43. godini, nakon što se razbolio dok je pomagao potrebitima tokom velike zagrebačke poplave 1880. Njegov književni i kulturni uticaj ostaje trajni temelj hrvatske književnosti.
Naslovi u ponudi
Pripovijesti I.: Ljubica - Turopoljski top - Blijedi mjesec - Do tri puta Bog pomaže - Dusi narodne straže - Prijan Lovro - Lijepa Anka
Prosjak Luka - Prijan Lovro
U svojim romanima „Prosjak Luka“ i „Prijan Lovro“, August Šenoa istražuje sudbine običnih ljudi kroz prizmu društvene nepravde i morala. Kroz Lukinu patnju i Lovrinu dobrotu, Šenoa poziva na razumevanje i solidarnost, ostavljajući snažan utisak na čitaoc
Seljačka buna
Šenov istorijski roman Seljačka buna verna je rekonstrukcija čuvenog ustanka hrvatskih seljaka 1573. godine i svih događaja koji su mu prethodili.
