Symphonia quasi eroica
Ovaj roman je uglavnom autobiografskog karaktera, a glavni lik je Kruno, slepi autor koji piše o slepim osobama.
Kruno tokom svog života prolazi kroz različite faze, uključujući školovanje u Zavodu za vaspitanje slepe dece, proučavanje književnosti, učešće u narodnooslobodilačkom pokretu i rad u Savezu slepih. Stanislav Šarić se, pored pisca, bavio i novinarskim radom i kreirao sistem znakova za prvu hrvatsku brajevu stenografiju i konstruisao specijalnu mašinu za izradu reljefnih slika i predmeta za slepe.
Jedan primerak je u ponudi
- Poklopac nedostaje
- Tragovi patine